text-wrap-mde:nwrap;"
>墨琉璃训斥的声音响起,让大口喘气的陆翊璟脸色白了几分:“我没有……”
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>“既没有,就不要辜负你姑父的心意。”
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>一字一句,如重鼓敲击在陆翊璟的心扉,只剩一阵悲戚。
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>陆翊璟深吸一口气才重新端起碗,强忍着烧灼之痛一口口吃下。
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>火烧的感觉从喉咙一直窜到胃里,一时间分不清自己是身体更痛还是心更痛。
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>不过痛了也好。
text-wrap-mde:nwrap;"
>
text-wrap-mde:nwrap;"
>痛了,才能更清醒的将她放下。
text-wrap-mde:nwrap;"