text-wrap:nwrap;"
>她伏下身子,额面点地。
text-wrap:nwrap;"
>“是,奴婢领罚。”
text-wrap:nwrap;"
>云皎被拖了下去。
text-wrap:nwrap;"
>十大板打完,她一瘸一拐回到主院的时候,已然夜幕低垂。
text-wrap:nwrap;"
>谢允衾的书房烛光正明,门却没关紧,漏出几道风声。
text-wrap:nwrap;"
>云皎下意识走近了,想把门关上。
text-wrap:nwrap;"
>凑近了,却听见齐婉兮暧昧的声调响起。
text-wrap:nwrap;"
>“允衾,太重了……”
text-wrap:nwrap;"
>云皎脚步一顿,想要无声离开。
text-wrap:nwrap;"
>下一秒,却听见谢允衾柔声哄道:“抱歉,平日里和云皎没轻没重惯了,夫人别怪罪。”
text-wrap:nwrap;"
>